Catatan Hari-hari Seorang Musafir

Monday, July 23, 2007

Jangan Tinggalkan!


Ya Allah!

Milik-Mulah segalanya ini. Ketakutan ini. Rasa kasih ini. Debaran hatiku, milik-Mulah. Milikku hanya kosong. Semuanya kupinjam. Semuanya anugerah. Segalanya ujian. Bila Engkau murka, aku hancur. Bila Engkau cinta, dukaku lebur.


Ya Allah!

Aku menyeru nama-Mu. Aku mencari-Mu. Perjalanan hidup yang kulalui, pada-Mu sajalah tempat akan kukembali. Janganlah Engkau memarahiku. Janganlah Engkau membenciku. Engkau Tuan, aku hamba! Bagaimanakah aku bila Engkau membenciku? Bagaimanakah keadaan aku, seorang hamba, bila dibenci oleh Tuannya? Manalah lagi tempat untuk seorang hamba jika dibenci oleh Tuannya? Mana lagi tempat untukku? Semuanya milik-Mu. Milik-Mulah segala yang ada. Segala yang kunampak dengan mata, segala yang kurasa dengan hati. Milik-Mulah. Milikku hanya kosong. Kosong...


Ya Allah!

Janganlah Engkau jadikan anugerah yang Engkau berikan kepadaku sebagai hijab yang melindungi aku dari pandangan-Mu. Janganlah Engkau jadikan ujian yang Engkau timpakan kepadaku sebagai hijab yang akan memisahkan aku dengan-Mu. Jangan Ya Allah! Bagaimana aku, seorang hamba ingin hidup tanpa kasih sayang Tuannya? Bagaimana aku, seorang hamba ingin hidup tenang bahagia tanpa keredhaan tuannya? Janganlah Engkau jadikan ilmu itu bagai hijab yang memisahkan kita. Janganlah Engkau jadikan kejahilan itu bagai hijab yang menjauhkan kita.


Ya Allah!

Aku dungu! Aku semu!

Janganlah Engkau pisahkan aku dari bimbingan dan pengampunan-Mu.


Ya Allah!

Aku faqir!

Jangalah Engkau tinggalkan aku dalam ketidakcukupanku.


Ameen!
posted by Zaharah at 8:24 AM 1 comments